Amannia(-escarlatino)
Ammannia coccinea
Lythraceae
Nom en français : Ammannia écarlate.
Descripcioun :Aquesto planto fourestiero trachis dins li risiero de Camargo mounte flouris l'estiéu. L' amannia-escarlatino es uno planto de l'an que fai de pichòti flour roujo escarlatino e douno un boursèu de 3 à 5 mm. Li fueio, emé de pichòtis auriheto, soun en long emé uno costo que se vèi bèn. Planto vengudo emé lou ris, sèmblo pas trop lou geina pèr crèisse.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ammannia
Famiho : Lythraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Juliet à óutobre
Liò : Risiero
- Palun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Neoutroupicalo
Ref. sc. : Ammannia coccinea Rottb., 1773
Co-de-lèbre
Polypogon monspeliensis
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Polypogon de Montpellier.
Descripcioun :La co-de-lèbre trachis la primo dins li prado umido, li mueio e li ribeirés. Es uno planto sènso péu emé uno paumo cihado e sedouso en formo d'espigo de 1 à 12 cm. Soun li glumo que soun barbudo, au mitan, la flour a uno pichoto arèsto (fotò). Pòu veni dins li relarg un pau sala.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Polypogon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 12 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Prado umido
- Mueio
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Polypogon monspeliensis (L.) Desf., 1798